ABDURRAHİM KARAKOÇ

Dünyaya garip gelmişim / içim gurbet, dışım gurbet…

ABDURRAHİM KARAKOÇ’UN AİLESİ

Ailesi, Elbistan yöresinde Karakoçoğulları ismiyle bilinir. Dedesi, “Balcı Fakı” namıyla şöhret bulan ve şiirler söyleyen Mehmet Efendi’dir.

Şairin babası Ümmet Karakoç ise temel dinî ilimlerdeki birikiminin yanı sıra şiirler de yazar. İstiklâl Savaşı’na katıldığı gibi Arabistan bölgesindeki birçok cephede de fiilen yer alır. Maraş Harbi sırasında ise Elbistan ile Maraş arasındaki muhaberatı sağlar. Savaş sonrasındaysa taşeron olarak demiryollarında işe girer. Mesaisinden artakalan zamanlarda ise bağ-bahçe işleriyle uğraşır. Maişetini tedarik ettiği çalışma hayatını ev ortamına taşımaz. Evde, yalnızca çocuklarıyla, kitapları ve şiirle vakit geçirir. Kur’an’ı hıfzetmiş olan Ümmet Karakoç, Arapça ve Farsçayı kendi çabasıyla öğrenir. Vakit buldukça da hüsnühat meşk eder. Celâ’da birçok kişiye Kur’an öğretir ve hafız yetiştirir. Sürekli okur, okutur. Annesi Fatma Hanım’sa; okuma yazması olmayan, ömrünü çocuklarının yetişmesine vakfeden fedakâr bir Anadolu kadınıdır. Tutum

ve davranışlarıyla Karakoç kardeşlerin sorunsuz bir şekilde hayata başlamalarına öncülük eder.

ABDURRAHİM KARAKOÇ’UN DOĞUMU VE ÇOCUKLUĞU

Abdurrahim Karakoç, 7 Nisan 1932’de Kahramanmaraş’ın Elbistan İlçesinin Celâ (Ekinözü)’da doğar. Abdürrahim Karakoç, 7 Nisan 1932 tarihinde Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesinin Ekinözü (Cela) köyünde (1991'de ilçe oldu) doğdu. Babası, halk şairi çiftçi Ümmet Efendi; annesi ise Fadime Hanım'dır. Ünlü şair ve yazar Bahaettin Karakoç'un kardeşi, şair ve eğitimci Ertuğrul Karakoç'un da ağabeyiydi.

Ekinözü Köyü İlkokulunu bitirdi (1944). Ortaokula gidemedi. Marangozluk öğrendi. Bir süre köyünde çiftçilik, marangozluk yaptı. 1958 yılında Ekinözü'nde belediye teşkilatı kurulunca, muhasebeci olarak belediyede memuriyete başladı. 1981 yılının Mart ayında emekliye ayrılıncaya kadar bu görevini sürdürdü. Emekli olunca ailesiyle Ankara'ya yerleşip Sincan'da sanat çalışmaları yaptı. Gazetecilik, köşe yazarlığı, şairlikle geçimini sağladı.

Abdurrahim Karakoç, yaşam öyküsünü şöyle anlatır:

Ebedî kudretin tek sahibinden alınan emir üzerine 7 Nisan 1932 tarihinde dünyaya gelmişim. Çocukluğum şöyle-böyle geçti. Kıt imkânlara, kıtlık yıllarına rağmen hâlâ o günleri özlerim. Birçok kimseye o yılları anlatsam, 'Özlenecek neresi var? ' diyebilirler, amma ben hep çocukluk yıllarımı sevdim. Şiir yazmaya küçük yaşlarda başladım. Zaten bizim oralarda her genç şiir yazar. Bu tutku başka bir meşgalenin veya işin olmayışından kaynaklanıyor gibime geliyor. Ben de avareydim, boşluğumu şiirle doldurmaya çalıstım. Benimle şiire başlayanlar yalnızlıktan, yardımsızlıktan dökülüp gittiler.

20. ve 21. yüzyıl Türk edebiyatının önde gelen şairlerinden Abdürrahim Karakoç, akciğer enfeksiyonu tedavisi gördüğü Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 7 Haziran 2012 Perşembe günü solunum yetmezliği sonucu son nefesini verdi. Cenazesi, 8 Haziran 2012 Cuma günü Ankara Kocatepe Camisi'nde kılınan Cuma ve cenaze namazlarının ardından Bağlum Mezarlığı'nda Şeyh Abdülhakim Arvâsi (1865-1943) Türbesi'nin yanında toprağa verildi. Cenaze namazını, Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Mehmet Görmez kıldırdı.

ABBDURRAHİM KARAKOÇ’UN ESERLERİ

1.     Hasan'a Mektuplar (1965)

2.     El Kulakta (1969)

3.     Vur Emri (1973)

4.     Kan Yazısı (1978)

5.     Suları Islatamadım (1983)

6.     Beşinci Mevsim (1985)

7.     Dosta Doğru(1994)

8.     Akıl Karaya Vurdu (1994)

9.     Yasaklı Rüyalar (2000)

10. Gökçekimi (2000)

11.Gerdanlık-I (2000)

12.Gerdanlık-II (2002)

13.Gerdanlık-III (2005)

14. Parmak İzi (2002)

15. Düşünce Yazıları, Çobandan Mektuplar(Deneme)

ABDURRAHİM KARAKOÇ’UN BESTELENEN ŞİİRLERİ

1.        Mihriban

2.        Ben Hep Seni Düşünürüm

3.        Unutursun Mihribanım

4.        Suları Islatamadım

5.        Sevgi Yetmiyor

6.        Omuzumda Sevda Yükü

7.        Aynaların Ötesi

8.        Gel Gayrı

9.        Can Özümde Besmeleyi Çekince

10.        Aşk Hikâyesi

11.      Ecele Doğru

12.      Yemin

13.      İncinmesin

14.      Garibin Garip

15.      Hakim Bey

16.      Dağ ile Sohbet

ABDURRAHİM KARAKOÇ’UN EDEBİ KİŞİLİĞİ

Abdurrahim Karakoç'un dedesi ve babası da şairdi. Ayrıca, Elbistan'da çok sayıda halk şairi yaşamaktadıydı. Bu sebeple, halk şiiri ikliminde doğup büyüdü. Küçük yaşlardan itibaren şiir yazmaya başladı. İlk şiirleri Elbistan'da yayımlanan Engizek gazetesinde basıldı (1955). !958 yılına kadar yazdığı şiirleri beğenmeyerek yok etti. 1958'den sonra yazdıklarını Hasan'a Mektuplar adıyla 1964'te yayımlayınca ünü yayıldı. Âşık tarzı şiir tekniğini benimsedi. Hece ölçüsüyle mahallî söz dağarcığı ve ağız özelliklerini ustalıkla kullanmayı bildi. Ancak bağlama çalmayı öğrenememişti. Mahlas almayı da düşünmemişti. Çok az şiirinde Karakoç mahlasına yer verdiği görülmüştür. Az sayıda serbest vezinli şiiri de vardır.

Şiirlerinde aşk ve vatan sevgisinin yanı sıra toplumsal bozuklukları da ele aldı. Mizah yüklü yergi, taşlama şiirleri gençler arasında ezberlendi. Siyasal ve toplumsal bozuklukları eleştirdiği şiirleri dolayısıyla hakkında otuza yakın dava açıldıysa da tamamından aklandı. Şiirleri Fedai, Devlet, Töre, Bizim Ocak dergileriyle; kendisinin çıkardığı Yeni Ufuk ile Yeni Düşünce, Yeni Hafta ve Yeni Akit gazetelerinden yayımlandı. Gündüz ve Yeni Akit gazetelerinde köşe yazarlığı yaptı.

Kendi deyişiyle, "Dağda bayırda, ay ışığında şiirler yazdı. Her şiirinin özü mutlak gerçeğe dayanmaktadır. Gününü ve insanlarımızı yorumlamıştır." Toplumsal bozuklukları eleştirdiği yergi, taşlama şiirlerinde mizahî bir üslûp kullandığı görüldü. Kahramanmaraş halk kültüründen seçtiği yerel kelime ve deyimler, kullandığı ağız özellikleri şiirlerine türkü lezzeti verdi denilebilir.

ABBDURRAHİM KARAKOÇ İLE İLGİLİ YAPILAN ÇALIŞMALAR

11.     Fedai Dergisi 1964

22.     Pınar Dergisi 1979

33.     Doğuş Edebiyat 1983

44.     Türk Edebiyatı 1983

55.     Genç Kalender Dergisi 1998

66.     Kurt, İhsan; Abdurrahim Karakoç

77.     Eraslan, Hayrullah; Üçgen Piramidinin Zirvesindeki Şair, Abdurrahim Karakoç

88     Yalsızuçanlar, Sadık; Aşk Kâğıda Yazılmıyor

99.     Şahsuvaroğlu, Lütfü; Abdurrahim Karakoç, Şairin Haberci Olarak Portresi

110. Bahçelievler Belediyesi; Beste beste, türkü türkü

111. Boz, Duran; Kaleminde Sevda Yükü Biriktirin Şair Abdurrahim Karakoç

112. Milli Gazete; Abdurrahim Karakoç Özel Sayısı

113. Dost Dergisi (1983) Kayseri; Abdurrahim Karakoç Özel Sayısı

114. Genç Kardelen Dergisi (1998), 9. Sayısı

115.Türkmence Dergisi (Hatay), (1998), 9. Sayısı; Yaşayan Yunus Abdurrahim Karakoç

116. Niğde’de Yayınlanan Bir Dergi, (Özel Sayı); Mevsimleri Aşan Düzen Dışı Bir Şair

117. Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği Çorum Şubesi yayın organı Edebiyat Bülteni Nisan 2014 Abdurrahim Karakoç Özel Sayısı

118. Alkış Dergisi (2012), Kahramanmaraş, Abdurrahim Karakoç Özel Sayısı

119. Kardeş Kalemler Dergisi (2012), Kahramanmaraş, Abdurrahim Karakoç Özel Sayısı

220. Alper, Zeynep, Bir Vatandaş Hasan “Abdurrahim Karakoç Hayatı, Şahsiyeti ve Eserleri”

  ABDURRAHİM KARAKOÇ İLE YAPILAN AKADEMİK ÇALIŞMALAR

11.     Vur Emrinde Unsurlar (Seminer Çalışması), D.Ü., Kütahya 1997.

22.     Avcı, Ramazan; Halk Şairi Abdurrahim Karakoç Hayatı, Sanatı ve Şiirleri, (Lisans Tezi), A.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi, TDE Bölümü, Erzurum 1986.

33.     Değirmencioğlu, Derya, Abdurrahim Karakoç’un Hayatı ve Türk Edebiyatındaki Yeri, (Lisans Tezi), A.Ü., Ankara 2007.

44.     Kafkas Ü. Yeni Türk Edebiyatı Anabilim Dalı, SBE., YLT., Kars 2010.

55.     Öztürk, Tuncay; Abdurrahim Karakoç’un Şiirlerinde Mahalli Deyişler, (Lisans Tezi),  T.Ü., Edirne 1995.

66.     Yaşa, Felat, Abdurrahim Karakoç’un Hayatı ve Şiirleri, (Lisans Tezi), İ.Ü., Malatya 1998

77.     Filiz, Mehtap; Abdurrahim Karakoç'un şiirlerinin tematik açıdan incelenmesi

88.     Saldere, Gülsüm; Abdurrahim Karakoç'un lirik şiirlerinde kelime dünyası

Abdurrahim Karakoç’un şiirlerini Dadaloğlu’na Karacaoğlan’a bazıları da Fuzuli’ye benzettiler. Erzurumlu Emrah, Bayburtlu Zihni, Nef’i, Seyrani ve Dertli’den daha iyi olduğunu söyleyenler de oldu. Oysaki Abdurrahim Karakoç sadece kendisi idi. Halk şiiri ile kendine has bir tarz ve köşe oluşturmayı başarmıştı. Hece ölçüsünü ustaca kullandı. En güzel aşk, tabiat ve yergi şiirlerini yazdı. Çok güçlü ironiye sahip ve imajları kendine hastı. şiirleri daha yaşarken dilden dile dolaşıyordu. Tarihin altın sayfasına geçecek ölümsüz eserler verdi.